Ἀφήνοντας ἐκείνους πού ἀδιαφοροῦν γιά τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί ἀπορρίπτουν τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπικεντρώνει τώρα τή διδαχή του στήν πλήρη διασάφηση τοῦ θέματος γιά ἐκείνους πού δέχονται τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Θά μποροῦσε νά ρωτήσει κανείς:
Ἐρωτήματα αὐτοῦ τοῦ εἴδους δέν ἔχουν θέση στή σκέψη τοῦ πιστοῦ, ὁ ὁποῖος δέχεται τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό ὁ «ἤρεμος καί σφόδρα ταπεινός ἀπόστολος» μέ κάποια ἀποτομία καί αὐστηρότητα ἀποκαλεῖ ἄφρονα, ἄμυαλο, τόν χριστιανό πού κατατρύχεται ἀπό τέτοιες ἀπορίες. Ὠστόσο, ὁ ἴδιος δίνει σαφεῖς ἀπαντήσεις μέ τρόπο ἁπλό καί ἐποπτικό.
Ἀπορεῖς, λέγει, πῶς τό νεκρό σῶμα πού τό ἔθαψες στόν τάφο καί βεβαιώθηκες κατόπιν ὅτι ἔχει σαπίσει κι ἔχει διαλυθεῖ, πῶς αὐτό θά ἔρθει πάλι στή ζωή; Ἔ, λοιπόν, πάρε ἕνα δυνατό ἐποπτικό μάθημα ἀπό τήν ἴδια τή φυσική ζωή. Πρόσεξε πῶς γίνεται ἡ σπορά. Ὁ γεωργός ρίχνει στό ὀργωμένο χωράφι τό σπόρο καί τόν θάβει μέσα στό χῶμα. Ἐκεῖ ὁ σπόρος σαπίζει, διαλύεται. Κι ὅμως –τό ξέρουμε ὅλοι, τό διαπιστώνουμε κάθε ἄνοιξη- ἀπό τό θάνατο τοῦ σπόρου, θά προέλθει ζωή. Θά φυτρώσει καί θά βλαστήσει τό νέο φυτό, πού θά φέρει πολύ καρπό. Τό ἔχει ἐπισημάνει καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος στήν διδασκαλία του· «ἐάν μή ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτός μόνος μένει· ἐάν δέ ἀποθάνῃ πολύν καρπόν φέρει» (Ἰωαν. 12,24).
Ἐπί πλέον, κατά τή σπορά ὁ γεωργός σπέρνει ἕνα μικρούτσικο γυμνό κόκκο σιταριοῦ ἤ ἄλλου φυτοῦ. Ἀπ᾿ αὐτόν τόν μικρό σπόρο βγαίνει τό νέο βλαστάρι πού αὐξάνει καί καρποφορεῖ. Ἄν ἀπορεῖς γιά τό «ἄψυχον τῆς κόνεως τῶν σωμάτων» καί διερωτᾶσαι «πῶς τό ἄψυχον ἀναγεννᾶται ἔμψυχον;», μπορεῖς νά λάβεις τήν ἀπάντηση ἀπό πολλά παραδείγματα πού βλέπεις στή φύση, γράφει ὁ ἅγιος Ἀναστάσιος Β’ ἀρχιεπίσκοπος Ἀντιοχείας, ὁ Σιναΐτης.
Ἡ βλάστηση εἶναι μία νεκρανάσταση. Κι αὐτή δέν συντελεῖται μέ τήν δύναμη τοῦ ἀνθρώπου ἤ τῆς φύσεως, ἀλλά μέ τήν δύναμη καί τή θέληση τοῦ Θεοῦ. Αὐτός, λοιπόν, ὁ Θεός, πού ἔχει τή δύναμη νά κάνει τόσες νεκραναστάσεις στό φυτικό βασίλειο, θά πραγματοποιήσει καί τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων μας.
(Ἀπό τό βιβλίο του «Οἱ νεκροί δέν χάθηκαν», ἐκδόσεις «Χριστιανική Ἐλπίς», σελ. 83-85)
http://www.zoiforos.gr