(Ματθαίου κεφ. α' στίχοι 1-25)
Κυριακή πριν από τη γέννηση του Χριστού
Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Ευαγγέλιο μας μιλεί σήμερα για τους
προγόνους του Ιησού Χριστού, που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας.
Αυτό μας δείχνει ότι ο Κύριος ως άνθρωπος συγγενεύει με ολόκληρο ίο
ανθρώπινο γένος. Γίνεται ο πραγματικός αδελφός μας, που θυσιάζεται
για να μας οδηγήσει όλους κοντά στο Θεό-Πατέρα, δηλαδή στη Βασιλεία
των Ουρανών.
«Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαβίδ,
υιού Αβραάμ· Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ,
Ιακώβ δε νησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού, Ιούδας δε εγέννησε
Φαρές και τον Ζάρα εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον Αμιναδάβ,
Αμιναδάβ
δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών,
Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε Οβήδ
έκτης Ρουθ, Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί, Ιεσσαί δε εγέννησε Δαβίδ
τον βασιλέα. Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομών εκ της του
Ουρίου, Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά,
Αβιά δε εγέννησε τον Ασά, Ασά δε εγέννησε Ιωσάφατ, Ιωσαφάτ δε
εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δε εγέννησε Μανασσή, Μανασσής δε
εγέννησε τον Αμών, Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν, Ιωσίας δε εγέννησε
τον Ιεχονίαν, και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος.
Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ,
Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αβιούδ,
Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ, Αζώρ
δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δε
εγέννησε τον Ελιούδ, Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε
εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε
τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος
Χριστός». | Πάσαι ουν αι γενεαί από Αβραάμ έως Δαβίδ γενεαί δεκατέσσαρες και από Δαβίδ έως της μετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και από της μετοικεσίας Βαβυλώνός έως του Χριστού γεννεαί δεκατέσσαρες. Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ην. Μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου. Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν. Ταύτα δε αυτού ενθυμηθέντος ιδού άγγελος Κυρίου κατ' όναρ εφάνη αυτώ λέγων· Ιωσήφ υιός Δαβίδ, μη φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου· το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου· τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. αυτός γαρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών. Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος· ιδού ή παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστί μεθερμηνευόμενον μεθ' ημών ό Θεός. Διεγερθείς δε ο Ιωσήφ από του ύπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτώ ο άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού, και ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν». | Όλες λοιπόν οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι το Δαβίδ είναι γενεές δεκατέσσερις και από το Δαβίδ μέχρι τη μετοικεσία στη Βαβυλώνα είναι γενεές δεκατέσσερις Και από τη μετοικεσία στη Βαβυλώνα μέχρι τη γέννηση του Χριστού είναι γενεές δεκατέσσερις. Του Ιησού Χριστού η γέννηση ήταν έτσι. Η μητέρα του η Μαρία, όταν μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ, πριν να συγκατοικήσουν, βρέθηκε να είναι έγκυος από το Άγιο Πνεύμα. Και ο Ιωσήφ ο μνηστήρας της, επειδή ήταν δίκαιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει, θέλησε να τη διώξει στα κρυφά. Και ενώ αυτός σκέφθηκε αυτά να και φαίνεται στον ύπνο του άγγελος Κυρίου και του λέγει- Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, να | μη φοβηθείς να πάρεις μαζί σου τη γυναίκα σου Μαριάμ· γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει λοιπόν παιδί και θα το ονομάσεις Ιησού· γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του. Και αυτό έγινε για να πραγματοποιηθεί ο λόγος του Κυρίου που λέγει με το στόμα του Προφήτη. Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει παιδί και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ, που σημαίνει· ο Θεός είναι μαζί μας. Και σηκώθηκε ο Ιωσήφ από τον ύπνο και έκαμε, όπως τον πρόσταξε ο άγγελος Κυρίου. Πήρε μαζί του τη γυναίκα του και δεν τη νυμφεύθηκε μέχρι που γέννησε τον υιό της τον πρωτότοκο και του έδωσε το όνομα Ιησούς. |
Γ. ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Όλοι οι πρόγονοι του Κυρίου πρόσφεραν την
πίστη και την αγάπη τους στο Θεό και εργάστηκαν με ενθουσιασμό και
ταπείνωση, ώστε να πραγματοποιηθεί η γέννηση του Κυρίου στον κόσμο.
Η Εκκλησία μας τιμά και σέβεται όλα αυτά τα άγια και ιερά πρόσωπα.
Είναι χαρακτηριστικό πως όλα τα ονόματα καταλήγουν στη γενεά του
Δαβίδ, απ' όπου κατάγεται η Παρθένος Μαρία και ο προστάτης της
Ιωσήφ.
2. Το όνομα « Ιησούς», στα εβραϊκά σημαίνει «ο
Θεός είναι η σωτηρία». Το όνομα αυτό το έδωσε ο ίδιος ο Θεός στον
Υιό του τον Μονογενή. Θυμόμαστε επίσης ότι ο αρχάγγελος Γαβριήλ είπε
ην Παναγία μας την ημέρα του Ευαγγελισμού, ότι θα γεννήσει τον Υιό
του Θεού και θα του δώσει το όνομα Ιησούς. Στο όνομα Ιησούς
συναντάμε ολόκληρο το έργο του Κυρίου, που όπως είπαμε είναι η
σωτηρία του κόσμου.
3. Ο Θεός με το στόμα των Προφητών μας είπε από
τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, πως ή Παρθένος Μαρία θα γεννήσει τον
Υιό του Θεού και θα του δώσουν το όνομα « Εμμανουήλ». Είναι όνομα
εβραϊκό που σημαίνει: «Μαζί μας είναι ο Θεός». Τι άλλο θέλουμε ως
άνθρωποι και τι μας λείπει, όταν ο Θεός είναι μας; Ο Θεός είναι μαζί
μας και πολύ κοντά μας, γιατί κατέβηκε στη γη ως Θεάνθρωπος για να
μας ανεβάσει όλους τους ανθρώπους στον ουρανό. Ο Σωτήρας μας Κύριος
είναι πάντα μαζί μας στην Εκκλησία και μας προσφέρει τη ζωή του με
τα θεία Μυστήρια.
4. Όλα τα περιστατικά από τη γέννηση του Κυρίου
μας φανερώνουν ότι ο Χριστός είναι αληθινός Θεός και πραγματικός
άνθρωπος. Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι το μεγαλύτερο μυστήριο
που αγκαλιάζει ολόκληρη τη ζωή μας. Στην Εκκλησία προσκυνάμε με
πίστη και ευλάβεια τον γεννηθέντα Σωτήρα μας και του προσφέρουμε την
αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας με θαυμάσιους ύμνους που ψάλλουμε σ'
όλη τη γιορταστική περίοδο των Χριστουγέννων.