Διαβάζομε στό κατά Ματθαῖον εὐαγγέλιο (κεφ. 18), ὅτι κάποια φορά ρώτησαν οἱ μαθητές τόν Ἰησοῦ:
-Ποιός ἄραγε εἶναι ἀνώτερος στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν;
Τότε ὁ Χριστός πῆρε ἕνα παιδάκι, τό ἔβαλε νά σταθῆ ἀνάμεσά τους καί τούς εἶπε:
-Σᾶς
βεβαιώνω πώς ἄν δέν ἀλλάξετε καί ἄν δέν γίνετε σάν τά παιδιά, δέν θά
μπῆτε στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος λοιπόν ταπεινώσει τόν ἑαυτό του σάν
αὐτό τό παιδί, αὐτός εἶναι ὁ άνώτερος στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί
ὅποιος δεχτεῖ ἕνα τέτοιο παιδί στό ὄνομά μου, εἶναι σάν νά δέχεται ἐμένα
τόν ἴδιο.
Καί λίγο μετά ὁ Χριστός τούς εἶπε:
-Προσέξτε,
μήν περιφρονήσετε κανέναν ἀπό αὐτούς τούς μικρούς, γιατί – σᾶς
διαβεβαιώνω – οἱ ἄγγελοί τους στόν οὐρανό βλέπουν συνεχῶς τό πρόσωπο τοῦ
Πατέρα μου, πού εἶναι στούς οὐρανούς...
* * *
Πολύ παράξενα ἀκούγονται τά λόγια τοῦ Χριστοῦ:
Ἡ μεγαλωσύνη ἑνός ἀνθρώπου δέν ἐξαρτᾶται
• οὔτε ἀπό τήν σοφία, τήν πεῖρα, τήν ἐξυπνάδα ἤ ὅποια ἄλλα φυσικά ἤ ἐπίκτητα χαρίσματά του·
• οὔτε ἀπό τήν οἰκονομική ἤ κοινωνική του καταξίωση·
• οὔτε ἀπό τήν ἰδέα πού ἔχει ὁ ἴδιος γιά τόν ἑαυτό του.
Ἐξαρτᾶται
1. ἀπό τήν ταπείνωση καί τήν ἁπλότητά του·
2. ἀπό τήν καλωσύνη καί ἀνεξικακία του·
3. ἀπό τήν – χωρίς κρατούμενα – πίστη καί ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό καί στό θέλημά Του.
* * *
Τέτοια μεγαλωσύνη κέρδισε μέ τήν ταπείνωσή καί τήν ὑπομονή του ὁ Πρωτομάρτυς ἅγιος Στέφανος.
Διακονοῦσε μέ προθυμία στά συσσίτια τῶν πρώτων Χριστιανῶν σάν ὁ τελευταῖος ὑπηρέτης. Καί ὁ Θεός τόν ἐδόξασε:
• μέ τά θαύματα πού ἐπιτελοῦσε·
• μέ τήν λάμψη τοῦ προσώπου του ὡς ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ συνεδρίου·
• μέ τήν θέα τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ πρίν ἀπό τό μαρτύριό του·
• μέ τήν ἀνεξικακία του καί τήν συγχώρηση τῶν δημίων του·
• μέ τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου του.
Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὁ ἐγωισμός καί ἡ ἐμπάθεια τῶν μελῶν τοῦ συνεδρίου, τούς τύφλωσε τόσο, ὥστε
– παρ’ ὅλο πού εἶδαν τό πρόσωπό του νά λάμπει ὡς πρόσωπο ἀγγέλου·
– παρ’ ὁλο πού τούς ἀπέδειξε ὅτι αὐτός σέβεται καί τιμᾶ τόν Μωϋσῆ, καί ὄχι ἐκεῖνοι,
αὐτοί
ὅρμησαν πάνω του, τόν ἔσυραν ἔξω ἀπό τήν πόλη καί τόν λιθοβόλησαν. Καί
ἔτσι αὐτοί, πού νόμιζαν ὅτι εἶναι «μεγάλοι», ἀρνήθηκαν καί περιφρόνησαν
ἐκεῖνον τόν «μικρόν», πού ὄχι μόνο ὁ ἄγγελός του βλέπει συνεχῶς τό
πρόσωπο τοῦ οὐρανίου Πατρός, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ἀξιώθηκε - ἀπό ἐδῶ - νά
ἰδῆ τόν Χριστό νά στέκεται στά δεξιά τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ.
Ἀρχιμ. Β.Λ.
Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ.Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 255 Οκτώβριος 2004
«Ο «ΜΙΚΡΟΣ» ΚΑΙ ΟΙ «ΜΕΓΑΛΟΙ»» του Ἀρχιμ. Β.Λ.