Νά τό ξέρετε, ἀδελφοί.
Ὅποιος φροντίζει νά μήν κάνει τό θέλημα τό δικό του, κάνει πάντοτε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀντίθετα
ἐκεῖνος πού ζεῖ ὅπως τοῦ ἀρέσει, ἐνεργεῖ ὅπως τοῦ ἀρέσει, καί κάνει τό
θέλημα τό δικό του, αὐτός κάνει σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ διαβόλου.
Σᾶς παρακαλῶ, αὐτό νά τό σκεφθῆτε καλά. Δέν κάνει νά τό ξεχνᾶμε· δέν κάνει νά τό λησμονοῦμε.
Γιατί,
ἄν ξεχάσωμε τόν σκοπό μας, καί ἀρχίσωμε νά ζοῦμε, ὅπως μᾶς ὑπαγορεύει ἡ
διεστραμμένη διάθεσή μας, θά κριθοῦμε πιό αὐστηρά.
Ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός συνηθίζω καί λέω στόν ἑαυτό μου:
Ἀλλοίμονο σ᾿ ἐμένα τόν ἁμαρτωλό, ἄν δέν βάλω ἀρχή καλῆς καί εὐάρεστης στόν Θεό ζωῆς!
Ἀλλοίμονό μου, ἄν δέν προσπαθήσω νά ζῶ ὅσο πιό εὐάρεστα στόν Θεό μπορῶ, γιά χάρη Του.
Καί νά φροντίζωμε, ἀδελφοί μου, νά παρακαλοῦμε τόν Θεό νά μᾶς βοηθεῖ τούς ἁμαρτωλούς, νά βάλωμε ἀρχή:
• ἀρχή νά ζοῦμε εἰρηνικά καί μέ ἀγάπη·
• νά ἀνεχόμαστε ὁ ἕνας τά ἐλαττώματα τοῦ ἄλλου·
• νά πηγαίνωμε στόν πνευματικό μας πατέρα, ὅσο πιό συχνά μποροῦμε·
• νά τοῦ ἀνοίγωμε τήν καρδιά μας καί νά τοῦ φανερώνωμε τά κρυπτά τῆς συνείδησης μας χωρίς προφάσεις καί δικαιολογίες·
• νά ζητᾶμε γιά τά λάθη μας καί γιά τίς ἀδυναμίες μας συγγνώμη μέ ταπείνωση, ὅπως ἔχομε χρέος·
• νά τό παραδεχόμαστε πάντοτε, ὅτι γιά ὅλα φταῖμε ἐμεῖς·
•
καί νά μήν ἀποδίδωμε ποτέ εὐθύνη καί ἐνοχή σέ ἄλλον· γιατί τότε ἔχομε
πέσει στήν αὐτοδικαίωση, πού εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν ἐλαττωμάτων καί
ἁμαρτιῶν.
Στάρετς Δαμασκηνός
τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Βαλαάμ
(1795-1881).