Σελίδες

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Κανεις Ευτυχος.....

Ἀγαπητά μου παιδιά,
ΤΩΡΑ ποὺ μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀρχίζουν σʼ ὅλες τὶς ἐνορίες τῆς μητροπόλεώς μας τὰ μαθήματα τῶν κατηχητικῶν σχολείων, θέλω νὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ μικρὴ ἱστορία ποὺ ἐλπίζω ὅτι θὰ σᾶς διδάξη, ποιὰ πρέπει νὰ εἶνε ἡ συμπεριφορά σας στὸ κατηχητικὸ σχολεῖο.
* * *
Στὴν παραλία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, κοντά στὰ Δαρδανέλλια, ἦταν κτισμένη στὰ χρόνια τοῦ ἀποστόλου Παύλου μιὰ ἀρχαία πόλις ποὺ ὠνομαζόταν Τρωάς. Πιό μέσα, λίγα χιλιόμετρα ἀπό τὴν Τρωάδα, ἦταν ἄλλοτε μιὰ πολύ ἀρχαία πόλις, ξακουστὴ γιὰ τὰ πλούτη καὶ τὴ δόξα της, ἥ περίφημη Τροία. Στὰ μέρη αὐτὰ κατοικοῦσαν Ἕλληνες ποὺ εἶχαν ἀναπτύξει ἕνα σπουδαῖο πολιτισμό. Ἀλλά οἱ Ἕλληνες αὐτοὶ τῆς Τροίας ἦταν εἰδωλολάτρες.
Σʼ αὐτὰ τὰ μέρη περιώδευσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Μὲ τὴ λαμπρή του διδασκαλία, μὲ τόν ἅγιό του βίο καὶ μὲ τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔπεισε ἀρκετοὺς εἰδωλολάτρες νʼ ἀφήσουν τὰ εἴδωλα καὶ νὰ πιστέψουν στὀ Χριστό. Αὐτό ἦταν ἕνα μεγάλο κατόρθωμα, ἔνα θαῦμα, γιατὶ δὲν ἦταν εὔκολο νʼ ἀφήσουν οἱ εἰδωλολάτρες τὴ θρησκεία τους, μιὰ θρησκεία ποὺ ἱκανοποιοῡσε ὅλες τὶς ἀμαρτωλὲς ἐπιθυμίες τους, νὰ πιστέψουν καὶ νʼ ἀκολουθήσουν τὀ Χριστό, ποὺ ζητάει ἀπʼ ὅλους μας νὰ ζοῦμε μιὰ ἀνώτερη ἠθικὴ ζωή.

Ο π. Αυγ. συμβ. ιστἜτσι στὴν πόλι τῆς Τρωάδος σχηματίσθηκε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πίστεψαν στὸ Χριστὸ μιὰ κοινότητα, ὅπως καἰ ἄλλες τότε χριστιανικὲς κοινότητες, δὲν εἶχε εἰδικὰ κτήρια, ὄμορφες ἐκκλησίες, ὅπως ἐμεῑς σήμερα, γιὰ νὰ μαζεύωνται καὶ νὰ λατρεῦουν τὸ Θεό. Καὶ δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ κτίσουν τότε οἱ χριστιανοὶ τέτοια κτήρια, γιατὶ ὁ κόσμος ποὺ δὲν πίστευε στὸ Χριστὸ τοὺς μισοῦσε καὶ τοὺς καταδίωκε. Οἱ πιστοὶ ἔπρεπε νὰ ʼχουν θάρρος, νά ʼνε γενναῖοι, ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὸ Χριστὸ ἄν τοὺς ἀνακάλυπταν. Ἥρωες ἦταν τότε οἱ χριστιανοί.
* * *
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἦταν πολύ ἀγαπητός στοὺς χριστιανοὺς τῆς Τρωάδος. Γιατὶ αὐτὸς πρῶτα, ὅπως εἴπαμε, κήρυξε τὸ Χριστὸ στὰ μέρη τους. Ἀλλὰ ὁ ἀπόστολος Παῦλος δὲν ἔμενε πάντοτε σʼ ἕνα μέρος. Πήγαινε ἀπὸ τόπο σὲ τόπο καὶ κήρυττε τὸ Χριστό. Οἱ χριστιανοὶ ὅμως ποὺ τὸν εἶχαν ἀκούσει δὲν τὸν ξεχνοῦσαν, καὶ ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὸν ξαναδοῦν καὶ νʼ ἀκούσουν τὴ θεϊκὴ διδασκαλία. Μὰ κι ὁ Παῦλος δὲν τοὺς ξεχνοῦσε. Τοὺς εἶχε μέσα στὴν καρδιά του. Γιʼ αὐτὸ στὴν τρίτη ἰεραποστολικὴ περιοδεία του ἐπισκέφθηκε καὶ πάλι τὴν Τρωάδα. Ἡ χαρὰ τῶν λίγων ἐκείνων χζριστιανῶν ἦταν μεγάλη. Καὶ ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε ναὸς γιὰ νὰ συγκεντρωθοῦν καὶ νὰ λατρεύσουν τὸν ἀληθινὸ Θεό, συγκεντρώθηκαν ὅλοι σʼ ἕνα τριώροφο σπίτι. Συνάχθηκαν στὸν τελευταῖο ὄροφο. Δὲν ἔλειπε κανένας.
Ἀνάμεσα σʼ αὐτοὺς ἦταν κʼ ἕνας ἔφηβος ἥλικίας 16-17 ἐτῶν. Τὸν ἔλεγαν Εὔτυχο. Ὀ Παῦλος ἄρχισε να κηρύττη. Ὅλοι τὸν ἄκουγαν μὲ προσοχή. Οἱ ὦρες περνοῦσαν. Ἔγιναν μεσάνυχτα. Πέρασαν τὰ μεσάνυχτα. Ἀλλὰ ὁ Παῦλος δὲν εἶχε κουραστῆ. Τί κάνει ὁ πόθος γιὰ τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ! Ὑπάρχει πιὸ εὐχάριστη ὥρα ἀπὸ τὴν ὥρα τοῦ κηρύγματος;
Ὅλοι πρόσεχαν. Πρόσεχε κι ὁ Εὔτυχος. Καλοκαίρι καθὼς ἦταν, ὁ Εὔτυχος καθόταν κοντὰ σʼ ἕνα ἀνοιχτὸ παράθυρο. Ἀλλʼ ἐνῶ ὕπῆρχε τόση ἠσυχία καὶ μόνο ἡ φωὴ τοῦ Παῦλου ἀκουγόταν, ὁ σατανᾶς ἦρθε νὰ ταράξη τὴν ἠσυχία. Τί συνέβη; Ὁ Εὔτυχος, κουρασμένος ὅπως ἦταν, ἀρχισε νὰ νυστάζη. Προσπάθησε νὰ νικήση τὴ νύστα, ἀλλὰ δὲν τὸ κατόρθωσε. Τὸν πῆρε ὁ ὕπνος. Κʼ ἐκεῖ ποὺ καθόταν στὸ παράθυρο, ἔχασε τὴν ἰσορροπία του καὶ ἔπεσε κάτω ἀπʼ τὸ παράθυρο. Ἕνας κρότος ἀκούστηκε. Ὅλοι τρόμαξαν. Ἡ διδασκαλία γιὰ μιὰ στιγμὴ διακόπηκε. Ὁ Παῦλος δὲν ἔμεινε ἀδιάφορος γιὰ τὸ πάθημα τοῦ παιδιοῦ. Κατέβηκε κάτω. Καθὼς ἦταν χτυπημένο νεκρὸ πιά, τὸ πῆρε στὴν ἀγκαλιά του, καὶ τότε ἡ νεκρὴ καρδιά του ἄρχισε πάλι νὰ χτυπάη. Τὸ θαῦμα εἶχε γίνει. Ὁ Παῦλος διαβεβαίωσε ὅλους, πὼς ὁ Εὔτυχος ζῆ. Ξανάρχισε τὴ διδασκαλία ποὺ εἶχε διακοπῆ. Μίλησε μέχρι τὴν αὐγῆ. Καὶ τὴν αὐγῆ ἀνέβασαν τὸν Εὔτυχο στὴν αἴθουσα ποὺ γινόταν ἡ διδασκαλία. Κι ὅλοι χάρηκαν γιατὶ τὸν ξαναεἶδαν ζωντανό.
* * *
Αὐτή, ἀγαπητά μου παιδιά, εἶνε ἡ ἰστορία μὲ τὸν Εὔτυχο ποὺ εἶνε γραμμένη στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων. Ἀνοίξτε, παρακαλῶ, τὸ 20ὸ (Κ΄) κεφάλαιο τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων καὶ διαβάστε τὴ σχετικὴ περικοπή.
Τί θαυμαστὴ ἰστορία! Δείχνει μὲ πόσο ζῆλο οἰ πρῶτοι χριστιανοὶ ἀκουγαν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Γιὰ σκεφθῆτε˙ ὧρες ὁλόκληρες, ὁλόκληρη νύχτα, οἰ χριστιανοὶ τῆς Τρωάδος δὲν κουράστηκαν νʼ ἀκοῦνε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ ἀπʼ τὸ στόμα τοῦ μεγάλου ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν, τοῦ Παῦλου. Ἀπʼ ὅλο αὐτό τὸν κόσμο, ποὺ συνωστιζόταν μέσα στὸ ὕπερῶο τῆς Τρωάδος, μονάχα ὁ μικρὸς Εὔτυχος νύσταξε σὲ κάποια στιγμὴ καὶ ἔπεσε ἀπό τὸ παράθυρο.
Κʼ ἐσεῖς ἀγαπητά μου παιδιά, πρέπει νά ʼχετε φλογερὴ ἐπιθυμία νʼ ἀκοῦτε τὰ κατηχητικὰ μαθήματα. Ἀλλὰ θἀ μοῦ πῆτε ἴσως˙
̶ Στὴν Τρωάδα δίδασκε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἐνῶ στὰ μαθήματαά μας διδάσκει ἕνας κατηχητὴς ποὺ δὲν εἶνε σὰν τὸν Παῦλο. Ἄς δίδασκε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καὶ θὰ βλέπατε ἄν τὸν ἀκούγαμε ὧρες ὁλόκληρες…
Ἀπαντῶ. στὸ κατηχητικὸ σχολεῖο ἄς φαίνεται πὼς διδάσκει ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ δὲν μᾶς κάνει καὶ τόση ἐντύπωσι. Πίσω ἀπʼ τὸ διδάσκαλο αὐτό εἶνε ὁ Χριστός. Ναί, εῖνε ὁ Χριστός. Καὶ εῖνε ὁ Χριστός, γιατὶ τὰ ἀθάνατα λόγια τοῦ Χριστοῦ ἐξηγεῖ ὁ κατηχητὴς καὶ τὸν ἅγιο βίο διηγεῖται καὶ τὰ θαύματά Του ἐξιστορεῖ. Καὶ γιʼ αὐτὸ πρέπει νʼ ἀκοῦτε τὸν κατηχητή σας σὰν τὸ Χριστό. Ἐφʼ ὅσον ἐκτελεῖ τὸ καθήκον του μὲ πίστι καὶ ζῆλο, ὁ κατηχητὴς εἶνε τὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἄν τὸν κατηχητή σας ἤ τὴν κατηχήτριά σας δὲν ἀκοῦτε, οὔτε τὸ Χριστό, ἄν σᾶς δίδασκε, θὰ τὸν ἀκούγατε. Τὸ εἶπε ὁ ἴδιος˙ Ὅποιος ἀκούει αὐτοὺς ποὺ ἐγὼ στέλνω εἶνε σὰν νʼ ἀκούη ἐμένα. Καὶ ὅποιος δὲν ἀκούει τοὺς ἀπεσταλμένους μου, εῑνε σὰν νὰ μὴν ἀκούη ἐμένα τὸν ἴδιο˙ «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ άθετῶν ὑμᾶς ἐμέ ἀθετεῖ» (Λουκ. 10,16).
* * *
Προσοχὴ λοιπόν, ἀγαπητά μου παιδιά, τὴν ὥρα ποὺ διδάσκει “κατηχητής. Προσοχὴ μεγάλη. Καὶ ὅπως, ἄν κάποιος σᾶς ἔρριχνε χρυσᾶ νομίσματα, θὰ προσέχατε νὰ τὰ πιάσετε ὅλα καὶ νὰ μὴ χάσετε κανένα, ἔτσι καὶ τὴν ὥρα ποὺ διδάσκει ὁ κατηχητής σας νὰ προσέχετε, ὥστε κανένα ἀπʼ τὰ χρυσᾶ νομίσματα, ἀπʼ τὰ χρυσᾶ δηλαδὴ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, νὰ μὴ χάσετε, ἀλλὰ ὅλα νὰ τὰ φυλάξετε μέσα στὴν καρδιά σας. Γιατὶ τὰ λόγια αὐτὰ θὰ εἶνε χρήσιμα γιὰ ὅλη σας τὴ ζωή. Μὲ τὰ χρυσᾶ νομίσματα ἀγοράζει κανεὶς πράγματα γήινα, ὑλικά, ποὺ φθείρονται καὶ καταστρέφονται. Ἐνῶ μὲ τὰ χρυσᾶ νομίσματα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἀγοράζει πράγματα ἄφθαρτα καὶ αἰώνια˙ ἀγοράζει τὸν οὐρανό.
Πόση λαχτάρα πρέπει νά ʼχετε γιὰ τὴν παρακολούθησι τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ! Καὶ γιὰ τὴν ἠλικία σας ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προσφέρεται στὸ κατηχητικό. Ὄχι μονάχα δὲν πρέπει νὰ χάσετε μαθήματα τοῦ κατηχητικοῦ, ἀλλὰ καὶ πρέπει νὰ προσέχετε πολύ σʼ αὐτὰ ποὺ διδάσκονται. Προσοχὴ τὴν ὥρα τοῦ μαθήματος καὶ ἐφαρμογὴ ὅλων αὐτῶν τῶν ὡραίων πραγμάτων ποὺ ἀκοῦτε στὸ κατηχητικό.
Σύνθημα ὁλων τῶν παιδιῶν, τῶν μαθητῶν καὶ μαθητριῶν τῶν κατηχητικῶν σχολεῖων ἄς εἶνε˙ Κανένας Εὔτυχος!
Μὲ πολλὴ ἀγάπη
Ὁ πνευματικός σας πατέρας
  • ΑΠΟ BIBΛIO  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
  • π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Κανεις Ευτυχος