ΣΗΜΕΡΑ, αγαπητοί μου, είναι μεγάλη εορτή και πανήγυρης. Σήμερα ή αγία μας Εκκλησία εορτάζει τα γενέθλια της. Σαν σήμερα παρουσιάστηκε στον κόσμο ή Εκκλησία.
Από όλα τα χρυσά νομίσματα πού σκορπάει σήμερα το Πνεύμα το άγιο, θα προσπαθήσω να σας εξαργυρώσω ένα. είναι ό τελευταίος στίχος του αποστόλου. Τον ακούσατε;
Στα Ιεροσόλυμα μετά την ανάληψη του Χριστού είχαν μαζευτεί χιλιάδες Ιουδαίοι, για να γιορτάσουν την Πεντηκοστή τους. Ήταν από κάθε μέρος• άλλοι από το Αραράτ και την Αρμενία, άλλοι από τον Καύκασο και τα μέρη της Περσίας, άλλοι από τη Μεσοποταμία, άλλοι από την Ιουδαία και την Καππαδοκία, άλλοι από τον Πόντο, την Ασία και την Ιωνία, άλλοι από τη Φρυγία και την Παμφυλία, άλλοι από την Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Κυρήνη, άλλοι από τη 'Ρώμη, άλλοι από την Κρήτη και την Κύπρο, άλλοι από την Αραβία. Καθένας μιλούσε τη δική του γλώσσα. Μόλις όμως ήλθε το Πνεύμα το άγιο οι απόστολοι άρχισαν να μιλούν ξένες γλώσσες, κι όλο το πλήθος άκουγαν έκπληκτοι, καθένας στη γλώσσα του, τη διδαχή τους, με τη χάρι του αγίου Πνεύματος. Υπάρχει άνθρωπος πού να ξέρη όλες τις γλώσσες; Δεν υπάρχει. Το πολύ - πολύ να μάθη έξι - επτά γλώσσες. Οι μαθηταί του Χριστού όμως μιλούν όλες τις γλώσσες. Και το σπουδαίο ποιο είναι' ότι τις έμαθαν μέσα σε μια στιγμή. και μόνο αυτό; Μπορεί να μάθεις γλώσσες σαν τον παπαγάλο• άλλα τι λες; ποιο είναι το περιεχόμενο των λόγων σου; Εκείνα πού έλεγαν οι απόστολοι είναι σπουδαία. τι έλεγαν οϊ απόστολοι; Λαλούσαν «τα μεγαλεία του Θεού» - έτσι τελειώνει ό απόστολος (Πράξ. 2,11). Ποια είναι, λοιπόν, αυτά τα μεγαλεία του Θεού;
Όπου να κοιτάξεις, βλέπεις μεγαλεία του Θεού. Άλλα τα συνηθίσαμε και δεν τους δίνουμε σημασία. Εάν ένας τυφλός εκ γενετής θεραπευθεί ξαφνικά, θα θαμπωθεί τόσο, ώστε συνεχώς θα ρωτάει σαν το μικρό παιδί ποιος τα 'κανε αυτά; Εμείς μάτια έχουμε, και μάτια δεν έχουμε. Ζούμε μέσα σ' ένα πανόραμα. Όλη ή φύσις και το σύμπαν, Ιδού τα μεγαλεία του Θεού. Άπ' όλα αυτά διαλέγω τρεις-τέσσερις εικόνες. Θές να δεις μεγαλεία του Θεού; Ξύπνα νωρίς το πρωινά δεις πώς βγαίνει ό ήλιος. τι μεγαλείο ειν' αυτό! Ή περίμενε το βράδυ να βασιλέψει• «Ό ήλιος έγνω την δύσιν αυτού... Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» (Ψαλμ. 103,19,24). Μεγαλείο ή ανατολή, μεγαλείο ή δύσης του ηλίου. Αν θές ακόμα, ανέβα σε μια ψηλή κορφή ή πέταξε με αεροπλάνο, κι από κει δες τον κάμπο, τα ποτάμια, τη θάλασσα με τα νησιά• όλα είναι μεγαλείο. Δεν σου αρκούν αυτά; Τότε γίνε αστροναύτης και βγές στο διάστημα, να δεις τη γη σαν μια τεράστια σφαίρα να στρέφεται μέσα στο άπειρο.
Γεμάτο είναι το σύμπαν από μεγαλεία του Θεού!
Άλλα οι απόστολοι δεν μίλησαν τότε για αυτά. Ούτε εγώ σκοπεύω να σας περιγράψω εδώ την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα κ.τ.λ.. Όταν λέει εδώ, ότι τα πλήθη τους άκουγαν να λαλούν «τα μεγαλεία του Θεού», δεν εννοεί τα φυσικά μεγαλεία. Υπάρχει κάτι ανώτερο. Θα το πω, άλλα θα το προσέξετε; αν δεν το προσέξετε, πολύ θα λυπηθώ και εις μάτην θα πάει Όλη λόγος μου. Παραπάνω άπ' τον ήλιο και τα άστρα, τα ποτάμια και τις θάλασσες, υπάρχει ένα άλλο μεγαλείο. Ποιο; Πάρτε κιμωλία και γράψτε. Μεγαλείο του Θεού είναι ή αγία Γραφή και το Ευαγγέλιο. είναι μεγαλείο• αλλά για να το δεις, πρέπει να πιστεύεις• αν δεν πιστεύεις, δεν θα το καταλάβεις. Χρειάζονται μάτια πνευματικά. Τότε, μόλις άνοιξης την αγία Γραφή, θα σε πάρουν φτερά αγγέλων και θα σε ανεβάσουν-που; Όχι εκεί πού ανέβηκαν οι αστροναύτες, άλλα στον «τρίτον ούρανόν» (Β' Κορ.12,2), στο θρόνο του Δημιουργού. Εκεί, στην αρχή της Δημιουργίας, θ' ακούσης από το στόμα του Θεού ν' αντηχεί μέσα στο χάος ή μεγάλη προσταγή«Γενηθήτω φως» (Γεν. 1,3). Δεν υπάρχει άλλου αυτός ό λόγος. Γι' αυτό εμπρός στις λέξεις αυτές στάθηκαν με προσοχή οί ειδικοί επιστήμονες
Σε παίρνει κατόπιν άλλος άγγελος και σ' ανεβάζει ψηλά, στην κορυφή του Αραράτ, και σου δείχνει εκεί το Νώε, τον δούλο του Θεού πού έμεινε μόνος, διότι ή άνθρωπότης έγινε σάρκες και για αυτό ό κόσμος όλος πνίγηκε από τα νερά του κατακλυσμού.
Μετά ένας άλλος άγγελος σε παίρνει και σε ανεβάζει επάνω στο όρος Σινά και βλέπεις το Μωϋσή να δέχεται τις δέκα εντολές, πού ουδέποτε ως τότε είχε ακούσει ό κόσμος. Δέκα δάχτυλα σου έδωσε ό Θεός και δέκα είναι οι εντολές του. Κόβεις ένα δάχτυλο σου; Όχι. Και όμως πολλοί τώρα είναι... με κομμένα «δάχτυλα», κόβουν δηλαδή τις εντολές. Ε, εσύ πού κόβεις τις εντολές του Θεού, πόσο μικρός και ασήμαντος είσαι!...
Ανοίγεις ακόμα την αγία Γραφή και ακούς φωνές προφητών. Διάβασε τον Ησαΐα, διάβασε τον Ιερεμία, διάβασε το Δαυίδ, διάβασε τον Ίωήλ, πού 800 χρόνια π.Χ. προφήτευσε για τη σημερινή εορτή ότι θα έλθη το Πνεύμα το άγιο στον κόσμο (βλ. Ίωήλ 3,1). Πήγαινε και μέσα σ' ένα καμίνι ν' ακούσης τρία παιδιά να ψάλλουν «Τον Κύριον υμνείτε και υπερυψούτε αυτόν εις τους αιώνας» (βλ. Δαν. 3,34 κ.έ.).
Κι άμα κλείσεις την Παλαιά Διαθήκη και ανοίξεις την Καινή Διαθήκη, εκεί αντηχεί εξαίσια αρμονία, μπροστά στην οποία οι μουσικές της γης σιγούν. Μόλις άνοιξης το Ευαγγέλιο, θ' ακούσης ουράνια στρατιά αγγέλων να ψάλλει «Δόξα εν ύψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν άνθρώποις ευδοκία» (Λουκ.2,14).
Εκεί ακούς τον ίδιο το Χριστό να μιλάει. Θές να δεις θαύματα μεγάλα; άνοιξε το Ευαγγέλιο. Δεν σε πείθουν αυτά; είσαι άπιστος; Τότε διάβασε μια φορά, δυο φορές, τρεις φορές τα πάθη του Κυρίου• κι Όταν δεις το Γολγοθά να σείεται ολόκληρος, τότε μαζί με τον εκατόνταρχο θα γονατίσεις κ' εσύ για να πεις «Αληθώς Θεού υιός ην ούτος» (Ματθ. 27,54). Και αν είσαι αμαρτωλός, οσοδήποτε αμαρτωλός, κι αν τα χέρια σου είναι βουτηγμένα στο αίμα, θα πεις κ' εσύ μαζί με το ληστή• «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασίλεια σου» (Λουκ. 23,42).
Όλα αυτά τα ωραία έχει μέσα το Ιερό και άγιο Ευαγγέλιο. Και αυτά ήταν «τα μεγαλεία του Θεού», για τα όποια μιλούσαν οί απόστολοι και τους άκουγε το πλήθος.
Προτού να τελειώσω, αδελφοί μου, θα μου επιτρέψετε να πάρω μια ζυγαριά να ζυγίσω όλους, πρώτα τον εαυτό μου και έπειτα εσάς, να δούμε πόσων καρατίων Χριστιανοί είμεθα. Σάς ερωτώ• Οί απόστολοι μιλούσαν για «τα μεγαλεία του Θεού», εμάς μας ακούει κανείς να μιλούμε για «τα μεγαλεία του Θεού»;
Ήρθε κάποτε στην Ελλάδα ένας ξένος, πού ήξερε καλά τα ελληνικά. Άκουγε, ότι ή χώρα αυτή κατοικείται από ορθοδόξους, έχει κληρικούς και Ιεροκήρυκες, και είπε• Ας πάω εκεί, να βρω σωστούς Χριστιανούς. Στον Πειραιά μπήκε σ' ένα καράβι και στη διάρκεια του ταξιδιού περπατούσε από τη μία άκρη του πλοίου μέχρι την άλλη. Ήθελε να μάθη τι κουβεντιάζουν οί Έλληνες (γιατί πες μου τι συζητάς, να σου πω ποιος είσαι). Τέντωσε τ' αυτί του στη γέφυρα, στο κατάστρωμα, δεξιά - αριστερά σε όλες τις θέσεις. Σε μια παρέα συζητούσαν πολιτικά, σε άλλη συζητούσαν για οικονομικά, κάποιοι νεώτεροι παραπέρα ήταν έτοιμοι να πιαστούν για το ποδόσφαιρο, κάτι άλλοι μιλούσαν για ταινίες και κινηματογραφικά έργα. Πιο πέρα συναντά και κάτι μεσόκοπους με γκρίζα μαλλιά, πού τους απασχολούσε - τι; το πώς θα πάρουν διαζύγιο! Τρεις μέρες μέσ' στο καράβι, μια φορά μόνο άκουσε τη λέξη Θεός• όχι όμως ως δοξολογία, αλλά ως βλαστήμια δυστυχώς! Απογοητεύθηκε.
Για αυτό ερωτώ• ποιος πατέρας και μάνα από σας, όταν βρεθεί στο σπίτι με τα παιδιά, θα τους μιλήσει για το Θεό; Ενώπιον του εσταυρωμένου Κυρίου, ενώπιον των αγίων και των μακαρίων προγόνων μας, σας εξορκίζω, αν έχετε γλώσσα μιλάτε για το Θεό μας, για τον Κύριο μας, για το Πνεύμα το άγιο! Σήμερα οί Χριστιανοί έγιναν μουγκοί, ντρέπονται να μιλήσουν. Και ή αιτία ποια; Δεν έχουμε Πνεύμα άγιο, είμεθα σάρκες! Ή καρδιά μας είναι ψυχρά, μια κολώνα πάγου έχουμε μέσα μας. Ας παρακαλέσουμε το Πνεύμα το άγιο να λιώσει τον πάγο, να θερμάνει την καρδιά μας, και το στόμα μας, ή ζωή μας, ή ύπαρξη μας, τα πάντα να αινούν και να δοξάζουν Πατέρα, Υίόν και άγιον Πνεύμα εις αιώνας αιώνων αμήν.
επίσκοπος Αυγουστίνος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία η οποία έγινε σε Ιερό Ναό των Αθηνών την 13-06-1965. καταγραφή και σύντμησης 19-06-2005
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία η οποία έγινε σε Ιερό Ναό των Αθηνών την 13-06-1965. καταγραφή και σύντμησης 19-06-2005
Κυριακή της Πεντηκοστής (Πράξ. 2,1-11)
Τα μεγαλεία του Θεού
«Άκούομεν λαλούντων αυτών ταις ημετέραις γλώσσαις τα μεγαλεία του Θεού» (Πράξ. 2,11)