ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΝ ΨΥΧΩΝ
Λαμπτήρ διακρίσεως γέρων Δαμασκηνός.
Στην την χορεία των πνευματικών Πατέρων της Εκκλησίας, που έλαβαν από τον Θεό τον ειδικό χάρισμα της πνευματικής πατρότητος, ανήκει και ό πατήρ Δαμασκηνός, επειδή αγάπησε τον Χριστό «πλείον τούτων» και αφιέρωσε την ζωή του ολόκληρη στον Θεό και στην Εκκλησία Του.
Θυσιαζόμενος γι' Αυτήν, ομολογούσε διά βίου: «Ναι, Κύριε, Συ οίδας ότι φιλώ Σε» .
Γι' αυτό και έλαβε από τον Χριστό την εντολή: «Ποίμαινε τα πρόβατα μου» .
Όταν έγινε πνευματικός, δεν διέθετε την θύραθεν σοφία ούτε τα εντυπωσιακά εκείνα προσόντα, τα όποια θαμπώνουν τους πολλούς. Είχε, όμως, τον φωτισμό τής Θείας Χάριτος, που καταυγάζει τους πτωχούς τω πνεύματι και τους καθιστά κοινωνούς τής αγάπης και τής ταπεινοφροσύνης. Μάλιστα ή ταπείνωσις, που ιδιαιτέρως τον χαρακτήριζε, ήταν ή βάσις και τον υπόβαθρο τής μεγάλης αυτής αποστολής του.
Είναι δε γνωστό ότι όλοι οι μεγάλοι Γέροντες τής Εκκλησίας μας κοσμούντο με αυτήν την αρετή. Γιατί πραγματικοί ποιμένες και καθοδηγηταί των ανθρώπων είναι οι ταπεινοί, οι όποιοι ελκύουν την Χάρι και λαμβάνουν τα χαρίσματα τής διοράσεως, τής διακρίσεως και τής Θεϊκής σοφίας. Πλουτισμένος και ό Πάππους με αυτές τις δωρεές, ήταν εις θέσιν να επισημαίνει τα δυσδιάκριτα πάθη, να θεραπεύει και να οικονομεί τα πνευματικά του παιδιά.
Δεν έδινε σημασία στις πράξεις τής ασκήσεως, που ημπορεί να υποκλέπτονται από την κενοδοξία, αλλά στον ταπεινό φρόνημα, που αποκτάται διά τής υπακοής.
Ή Μ. Μ. ήταν μία ευσεβής ψυχή, αφιερωμένη στον Χριστό, ή οποία ζούσε στον κόσμο και εξομολογείτο στον Γέροντα. Κάποτε, σε ατύχημα,
έσπασε τον χέρι της, παραμονές της Μεγάλης Σαρακοστής.
Επειδή είχε πολλαπλά κατάγματα, ό Πάππους τής έδωσε εντολή να καταλύσει λάδι εκείνη την Σαρακοστή, εφ' όσον τής τον επέβαλαν λόγοι υγείας. Ή ίδια, όμως, πού είχε και άκρως ασκητικό φρόνημα, αρνήθηκε να κάνη υπακοή και ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν είχε φάει λάδι την Μεγάλη Σαρακοστή. Ό Γέροντας επέμενε και τής εξηγούσε ότι ή υπακοή είναι ανωτέρα τής νηστείας. Αλλά ή Μ. δεν πείθετε και με κάποια κρυφή έπαρση έλεγε: «Εγώ δεν χαλάω την Μ. Σαρακοστή».
Τότε ό Πάππους, που είδε τον δράκο τής υπερηφάνειας να ελλοχεύει, τής είπε: «Μ., κάνε υπακοή και φάγε λάδι, γιατί θα φας κρέας την Μεγάλη Παρασκευή». Εκείνη, όμως, τελικά δεν υπάκουσε και κατά τον θέλημά της τήρησε αλάδωτη όλη την νηστεία.
Την Μεγάλη Παρασκευή τον πρωί, ή Μ. ξαφνικά ένιωσε μια εξάντληση και κατόπιν λιποθυμική κατάσταση με αίσθημα επικειμένου θανάτου. Την έπιασε μία μανία για φαγητό και άρχισε να φωνάζει:
-Φέρτε μου κρέας... πηγαίνετε γρήγορα να μου φέρετε κρέας.
Οι συγγενείς της έμειναν εμβρόντητοι!
-Σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, που θα βρούμε κρέας; Ποιός πουλάει κρέας σήμερα; Τί θα πει ό κόσμος;
Ή Μ. όμως, φώναζε ακόμη εντονότερα:
-Σφάξτε μία κότα γρήγορα!
Οι δικοί της, φοβισμένοι, έσφαξαν πράγματι μία κότα και την μαδούσαν, όταν την άκουσαν να φωνάζει:
-Φέρτε την, όπως είναι, γρήγορα!..
Οι άνθρωποι τάχασαν... Πώς να τής έδιναν να φάει ωμό κρέας; Εκείνη, όμως, επέμενε. Αμέσως, λοιπόν, τής τηγάνισαν λίγο την κότα, με όλα τα πούπουλα, και την έφαγε μισοτηγανισμένη!.. Έτσι πραγματώθηκε ή προφητεία του Παππού.
Ή Μ., μέχρι βαθύτατου γήρατος, μετανοούσε γι' αυτήν την παρακοή της και μετά δακρύων συμβούλευε τα πνευματικά παιδιά του Γέροντα να κάνουν τελεία υπακοή, επειδή διά του πνευματικού ομιλεί τον Πνεύμα τον Άγιον. Με πολλή συντριβή διηγείτο τον πάθημά της, διακηρύττοντας ότι ό Πάππους είχε προφητικό χάρισμα και μεγάλη διόραση, που δρούσε κατ' εξοχήν, όταν εξομολογούσε.
ΒΙΒΛΙΟΓ. Ο ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ. ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΜΑΚΡΥΝΟΥ . ΜΕΓΑΡΑ 2006