«Ὁ ἀληθινός φιλόσοφος δέν πάει νά ξεφύγει ἀπό τόν θάνατο:
Οὔτε ρίχνοντάς το στίς διασκεδάσεις,
Ὁ ἀληθινός φιλόσοφος ἀντιμετωπίζει τόν θάνατο α) ψύχραιμα, β) κατάματα καί γ) ἀφ’ ὑψηλοῦ»!
Ὡραῖα λόγια! Σίγουρα ... ἔξω ἀπό τόν χορό μπορεῖ κανείς, πολλά τραγούδια νά λέει!
* * *
Ὅμως τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα προσκυνοῦμε τά Πάθη καί τόν Θάνατο Κά¬ποιου, πού ποτέ Του δέν τό «ἔπαιξε» φιλόσοφος. Εἶναι ὁ Ἴδιος ἡ Πηγή τῆς Ἀληθινῆς Σοφίας. Εἶναι ἡ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ αὐτοπροσώπως! Εἶναι τέλειος καί Πάνσοφος Θεός· ἀλλά καί ὁ τέλειος καί ὁ πιό φιλοσοφημένος Ἄνθρωπος.
Ὁ Χριστός, ὡς τέλειος Θεός, εἶναι ὁ μόνος, πού μπορεῖ
καί νά βλέπει τόν θάνατο ... ἀφ’ ὑψηλοῦ·
καί νά χαρίζει τήν μετά θάνατον ζωή.
Ὅμως βλέπουμε ὅτι ὁ Χριστός κατέβηκε στήν γῆ, ὄχι γιά ... τουρισμό· ἀλλά γιά νά μπεῖ στόν χορό ... τοῦ θανάτου! «Ὤφειλε κατά πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται...», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 2, 17). Μᾶς σπλαχνίστηκε! Μᾶς θεώρησε ἀδέλφια του! Δέν εἶδε ἐμᾶς, τά βάσανά μας καί τό θάνατό μας ... ἀφ’ ὑψηλοῦ!
Γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τόν θάνατο, κατέβηκε ὁ Ἴδιος στήν γῆ. Ἔγινε ἄνθρωπος. Καί μπῆκε ὁ Ἴδιος στά βάσανά μας καί στήν τελική ἀγωνία τοῦ θανάτου. Καί εἶδε τόν θάνατο κατάματα μέν ... ἀλλά ὄχι ψύχραιμα!
Ἡ ἀγωνία Του στήν προσευχή Του στήν Γεθσημανῆ ἦταν τόσο μεγάλη, πού ... ἵδρωσε αἷμα!!! Ποτέ καί κανένας ἄνθρωπος δέν ἔνιωσε μπροστά στόν θάνατο τόσο ὑπερβολικό ἄγχος, ὥστε νά ἱδρώσει αἷμα!
Ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς, ὁ Χριστός δέχθηκε ἐλεύθερα, νά δοκιμάσει τόν πιό φριχτό ἐσω¬τε¬ρικό πόλεμο: τόν πόλεμο νά ... ἀρνηθῆ τό θέλημα τοῦ Πατέρα Του! Τόν πόλεμο νά Τόν παρακούσει· ἔστω καί ... τήν τελευταία Του στιγμή νά τά παρατήσει! Καί μᾶς ἔδειξε, ὅτι ἡ μάχη αὐτή κερδίζεται ΜΟΝΟ μέ ΠΡΟΣΕΥΧΗ:
Προσευχή ἐξομολόγησης: «Πατέρα μου, δέν μπορῶ! Εἶναι πολύ πικρό τό ποτήρι, πού πρέπει νά πιῶ! Δέν καταπίνεται! Δέν πάει κάτω!»
Προσευχή ἱκεσίας: «Πατέρα μου, εἰ δυνατόν, κάνε νά μή πιῶ αὐτό τό ποτήρι!» Ἀλλά καί
Προσευχή ὑπακοῆς: «Πατέρα μου, τελικά νά γίνει, ὄχι ὅπως θέλω ἐγώ, ἀλλά ὅπως θέλεις Ἐσύ!»
Ἔτσι, πάλι ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς, ὑπέταξε ἐλεύθερα τό ἀνθρώπινο θέλημά Του στό θέλημα τοῦ Πατέρα Του. Καί νίκησε τόν θάνατο, ἀφοῦ ἤπιε τό πικρό ποτήρι του ... μέχρι τήν τελευταία σταγόνα!
* * *
Ὁ Χριστός μέ τήν προσευχή Του στήν Γεθσημανῆ, μᾶς ἔδειξε ὅτι ὁ θάνατος
Δέν νικιέται μέ ψευτο-φιλοσοφίες καί μέ ψευτο-παλληκαριές·
Νικιέται μέ τήν ἐλεύθερη ὑπακοή στό Πάνσοφο Θέλημα τοῦ Θεοῦ·
Νικιέται μέ τήν γνήσια πίστη στόν Χριστό, πού εἶναι ταυτόχρονα καί ἡ ὄντως ἀληθινή Σοφία καί ἡ ὄντως ἀληθινή Ζωή.
Ἀρχιμ. Β.Λ
Μηνιαίο Περιοδικό Ι.Μ. Νικοπόλεως & Πρεβέζης Αρ. Φύλλου 320 Μάρτιος 2010