Σελίδες

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Άνεση και άσκηση

    O ρώσος Νικήτας Μιχάλκοφ είναι ένας από τους διασημότερους σκηνοθέτες της εποχής μας. Έδωσε μια συνέντευξη σε ελληνική εφημερίδα (ΒΗΜΑ 27-2-2000). Εκεί, μεταξύ των άλλων, είπε και τα εξής:
                                                                        * * *
Έρωτ.:- Πιστεύετε στον Θεό;
Άπάντ.: - Ασφαλώς.
Έρωτ.: - Τι είναι αυτό πού κάνει τους ανθρώπους να χάνουν την πίστη τους;
Άπάντ.: - Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει κατάσταση, πού να σε οδηγεί στην έλλειψη ή στη απώλεια της πίστης. Ένας ρώσος μοναχός αναφώνησε κάποτε: Θεέ μου, με ξέχασες! Ούτε πείνα, ούτε σεισμοί, ούτε χολέρες, τίποτε! Με ξέχασες!
Έρωτ.: - Οι σημερινοί άνθρωποι, όταν καλούνται να επιλέξουν, επιλέγουν συνήθως την ευκολία και την άνεση... Αυτός είναι λόγος να χάσουν οι άνθρωποι την πίστη τους;
Άπάντ.:- Αυτός είναι ο κύριος λόγος. Ειδικά, όταν η άνεση που επιλέγεις, ξεπερνά ακόμη και την ανάγκη να είσαι άνετος! Γενικώς ή πίστη είναι κάτι, πού βοηθάει τον άνθρωπο να συγκεντρώνεται προς τα μέσα. Έχει σημασία να εκφράσει κανείς το "μέσα" του... Μόνο έτσι δύναται ό άνθρωπος να εξηγήσει, γιατί είναι έτσι και όχι αλλιώς. 
Η πίστη ουσιαστικά σε αφήνει ελεύθερο να αποφασίσεις εσύ, αν θέλεις να πιστεύεις ή όχι. Σημασία έχει, τι προτιμάς: Να απομείνεις μόνος σου; Η νοιώθεις, πώς ό,τι και αν κάνεις, θα υπάρχει πλάι σου κάποιος να σε προστατεύει, να σε καθοδηγεί, να νοιάζεται για σένα;
Έρωτ.: - Παρέα είναι ή πίστη;
Άπάντ.: - Ασφαλώς. Μια σφαίρα εναντίον της μοναξιάς. Αν μπορούσατε να νιώσετε, ποια είναι η συντροφιά του αναχωρητή που επί δεκαετίες ολόκληρες δεν βλέπει κανέναν, θα καταλαβαίνατε και τη συντροφικότητα της πίστης. Είναι άλλου είδους παρέα η πίστη, πολύ πιο ουσιαστική, γιατί έχει να κάνει με την συνάντηση του ίδιου του εαυτού μας.
Έρωτ.: - Γιατί νοιώθετε τόσο σίγουρος, ότι στο αδιέξοδο θα βρεθεί ο Θεός να μας σώσει;
Άπάντ.: - Τί άλλο μπορεί να υπάρχει στο τέλος του δρόμου; Οι πολιτικοί;
                                                                             * * *
Είναι πολύ χρήσιμη για μας η μαρτυρία του διαπρεπούς αυτού Ρώσσου. Μας λέει:
• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, όταν χάνει την πίστη του. Λάθος πού βλάπτει και ζημιώνει τον ίδιο. Μόνο τον ίδιο.
• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, όταν κοιτάζει τα "έξω", και ξεχνάει τα "μέσα", τον εσωτερικό του κόσμο
• Είναι λάθος για τον άνθρωπο, να θυμάται τις υλικές και βιολογικές του ανάγκες και να ξεχνάει την ανάγκη του έσω εαυτού του να έχει συντροφιά του τον Θεό. 

Από τα αδιέξοδα της ζωής, ένας μόνο μας βγάζει: ο Θεός. 
Όποιος σε τέτοιες δύσκολες στιγμές του, στρέφεται άλλου, οπουδήποτε άλλου, κάνει ένα τραγικό λάθος! Αυτό είναι το φρόνημα της πίστης στον Χριστό. Πρέπει να είμαστε "Ορθόδοξοι όχι στα χαρτιά• αλλά στην καρδιά. Σαν τον Νικήτα.
Άρχιμ. Ν.Κ
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης