Σελίδες

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 16.1.2011



  (ΙΒ' Λουκά)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
«Καί εγένετω εν τώ ύπάγειν αυτούς εκαθαρίσθησαν>>
   Θαύμα μεγάλο και πολλαπλό ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή: τη θεραπεία των δέκα λεπρών. Οι ταλαίπω­ροι αυτοί άνθρωποι πραγματικά υπέφε­ραν. Όταν λοιπόν αντίκρισαν τον Κύριο Ιησού να περνά κοντά από τα μέρη τους, έσπευσαν να Του ζητήσουν βοήθεια. Α­κολούθησαν με απόλυτη εμπιστοσύνη την οδηγία πού τούς έδωσε να πάνε να εξετασθούν από τούς Ιερείς, και το θαύμα έγινε. Στο δρόμο θεραπεύτηκαν από τη λέπρα.
   Σήμερα πού ή λέπρα αντιμετωπίζεται από την ιατρική επιστήμη, υπάρχει μία άλλη λέπρα ή οποία βασανίζει κάθε άνθρωπο, και μόνο ό Θεός μπορεί να τη θεραπεύ­σει. Είναι ή λέπρα της αμαρτίας. 'Άς δούμε λοιπόν, σύμφωνα με τη σημερινή διήγηση του ιερού Ευαγγελίου, πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από την αμαρτία, ή όποια σαν τη λέπρα προσβάλλει την ψυχή μας.
1. ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ
Το πρώτο πού χρειάζεται προκειμένου να καταπολεμήσουμε την αμαρτία είναι ή συναίσθηση των αμαρτιών μας. Είναι πολύ σημαντικό ό ασθενής να αναγνωρίζει την ασθένεια του, προκειμένου να την καταπο­λεμήσει. Ο άρρωστος πού δεν καταλαβαί­νει την αδυναμία του, δεν μπορεί να δεχθεί τα απαραίτητα φάρμακα για τη θεραπεία του. Αντίθετα αυτός πού συνειδητοποι­εί την ασθένεια του, ζητά βοήθεια από το γιατρό και είναι πρόθυμος να ακολουθή­σει τις οδηγίες του.
  Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δέκα λεπροί, επειδή ακριβώς γνώριζαν ότι είναι ακά­θαρτοι, στάθηκαν μακριά, «πόρρωθεν», και ζήτησαν βοήθεια από τον Κύριο Ιησού χωρίς να τολμήσουν να Τον πλησιάσουν. Κι όμως, ό Χριστός ήταν τόσο κοντά τους! Διότι, όπως λέει ό Ψαλμωδός, «εγγύς Κύ­ριος τοις συντετριμμένοις την καρδίαν και τούς ταπεινούς τω πνεύματι σώσει» (Ψαλμ. λγ' [33] 19). Ό Κύριος είναι κοντά σ' εκείνους πού έχουν συντετριμμένη καρ­διά και θα σώσει όσους έχουν ταπεινό φρόνημα.
  Αυτό συμβαίνει και στη δική μας ζωή. Ή συναίσθηση της άμαρτωλότητός μας γεννά στην ψυχή μας την ταπείνωση και τη μετάνοια. Αλήθεια, εμείς έχουμε συν­ειδητοποιήσει πόσο αμαρτωλοί είμαστε, ή δικαιολογούμε σε όλα τον εαυτό μας; Ό ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει ότι «έάν είπωμεν ότι άμαρτίαν ούκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν» (Α' Ίω. α' 8),δηλαδή εάν πού­με ότι δεν έχουμε καμία αμαρτία, εξαπα­τούμε τον εαυτό μας. Αν πάλι αντιλαμβα­νόμαστε πόσο πολύ έχει μολύνει το εσω­τερικό μας ή αμαρτία, τότε δεν θα πλη­σιάζουμε τα άγια Μυστήρια πριν καθα­ρίσουμε την ψυχή μας. Διότι αν ένας λε­πρός φαίνεται αποκρουστικός στα μάτια μας, πολύ περισσότερο δυσώδης και α­κάθαρτος είναι ό αμαρτωλός άνθρωπος ενώπιον του Θεού, ό Όποιος είναι ό κατ' εξοχήν άγιος, αμόλυντος και καθαρός από κάθε αμαρτία.
2. ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
   Εφόσον λοιπόν συναισθανθούμε την ασθένεια της ψυχής μας, εκείνο πού απο­μένει είναι να καταφύγουμε στον παντο­δύναμο ιατρό, τον Κύριο Ιησού Χριστό, Οι δέκα λεπροί με κραυγή ισχυρή επικα­λέστηκαν το έλεος του Κυρίου. «Ιησού έπιστάτα, έλέησον ημάς», φώναζαν. Κύριε Ιησού, έλέησέ μας! Μια τέτοια ισχυρή κραυγή ποτέ δεν αφήνει αδιάφορο τον Κύριο. Θερμή και δυνατή να είναι και ή δι­κή μας προσευχή όταν ζητάμε τη βοήθεια του Θεού: Κύριε, έλέησέ μας!
   Και ακόμα, ή προσευχή μας να γίνεται με ταπείνωση και διάθεση υποταγής στο θέλημα του Θεού. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι λεπροί δεν ζητούσαν από τον Κύριο να τούς θεραπεύσει, παρά μόνο επαναλάμ­βαναν το «Έλέησον ημάς». Κατέφυγαν στον Κύριο με πλήρη εμπιστοσύνη και υ­πακοή σε ό,τι τούς ζητούσε. Έτσι, όταν ό Κύριος 'Ιησούς, πριν ακόμη τούς θεραπεύ­σει, τούς υπέδειξε να πάνε στους ιερείς για να εξεταστούν, εκείνοι αμέσως Τον ά­κουσαν! Δεν αμφέβαλαν, ούτε έφεραν αν­τίρρηση. Και ό Κύριος έκανε το θαύμα! Ενώ ξεκίνησαν λεπροί, στο δρόμο έγιναν υγιείς! Παρόμοια και κάθε χριστιανός δεν μπορεί να λάβει την υγεία της ψυχής του παρά μόνο αν βαδίζει σταθερά την οδό του θείου θελήματος. Κι εμείς κάθε φορά πού καταφεύγουμε στο Μυστήριο της ιε­ράς Εξομολογήσεως για να λάβουμε την άφεση των αμαρτιών μας, ας παίρνουμε την απόφαση να ακολουθήσουμε στο έ­ξης με περισσότερη ακρίβεια τις οδηγίες του Πνευματικού. Για να διατηρήσουμε την υγεία της ψυχής μας, οφείλουμε να τη­ρούμε τις εντολές τού Θεού στη ζωή μας, ακόμη κι αν ή εφαρμογή τους μάς φαίνε­ται δύσκολη ή και παράλογη...
   Οι δέκα λεπροί θεραπεύθηκαν, διότι γνώριζαν την ασθένεια τους, ζήτησαν βο­ήθεια και ακολούθησαν πιστά τις οδηγίες του θείου Διδασκάλου. Ας συνειδητοποι­ήσουμε κι εμείς ότι έχουμε ανάγκη καθα­ρισμού από τα πάθη μας. Κι ας καταφεύ­γουμε στον φιλάνθρωπο Θεό με ταπεί­νωση, με θερμή προσευχή και απόλυτη εμπιστοσύνη στους λόγους του. Τότε ό Κύ­ριος θα μάς καθαρίζει από την πνευματική λέπρα. Και πάντοτε όταν δεχόμαστε αυτή την ύψιστη δωρεά, ας μην παραλείπου­με να ευχαριστούμε τον άγιο Θεό για το θαύμα αυτό πού επιτελεί στην ψυχή μας. Να είμαστε ευγνώμονες δούλοι του, όπως κι ό ένας από τούς δέκα λεπρούς, για να Τον δοξάζουμε ως τον μοναδικό «ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών». ■
http://sites.google.com/site/orfeasfm/%CE%B5%CE%B4%CF%89